wtorek, 15 stycznia 2013

93

(Sto tysięcy jednakowych miast)

* * *

Jesteśmy zbieraczami doświadczeń.
Kolekcjonerami wrażeń.
Jesteśmy z tej samej gildii
Z tego samego bractwa,
Zakonu marzeń i analiz
Nasze oczy przywykły do ciemności
Nasze ręce zanurzone w świetle
Umysły rozbrzmiewają
Melodią
Sobie tylko znaną
Sobie tylko
Sobie

14.01.2013
Potwór Spaghetti
z Alternatywnej Rzeczywistości

 
 ***

Hipo bez prądu
za to z cudownym poczuciem nierealności, zaciągnięciem się odrobiną absurdalnej ignorancji.Wystarczyło zająć uwagę, skupić się na czymś innym, by wyprzeć niechciane emocje i uczucia. Czasami tylko wzrok pada na zdjęcie i przez moment przelatuje pytanie... które zaraz umyka, jak sen chwilę po przebudzeniu. Przecież było ciemno. Te wrażenia były takie nierealne. Czy naprawdę się zdarzyły? Już nie pamiętam...
Rok temu w szpitalu ordynator powiedział mi, bym znalazła sposób na panikę i ból. Znalazłam. Nie byłby zachwycony tym sposobem, ale ważne, by mi pomagało, prawda?

Zmiany w lekach z powodu rzekomej hipomanii (tydzień temu doc orzekł, w tym tyg terapeutka, ja ciągle nie jestem pewna):
40mg paroksetyny (1-0-1)
150mg topamaxu (1-0-2)
tranxeny już prawie nie biorę
inne.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz